رساله الى امراْه انتظرها ... بـقلم / الشاعر أحمد تميم

رساله الى امراْه انتظرها
فى عتمه الليل البهيم نجومه قد غادرت فى قلبى سافر كل شيىْ فى اعماقى تبخرت نعمه الحياه..فلقد اضاعتها الحياه وحياتى من حولى قد كدرت..يا صنع وجدانى الجريح هل اراكى ف الحقيقه يا كل امل لى صريح هلاّ وجدتينى حقيقه..يا روح قابلتها بروحى قبل ان اجىْ يا همس فى مسامع فتى برىْ.. اناديك نداء ان لم يلقى نداء ضاعت الدنيا بكل ما فيها يضىْ .. احسك فجرا ها برىْ. اتوق شمسا لن تسيىْ ..ولقد راْيتك نسمات تسبح فوق امواج التحدى فهلمى قابضه على من اصابها الترّدى.. هى جند تقابلت والقلب يملكه اللقاء..تعال بها وجسدا رؤيتك معناها البقاء..وحياه البشر نجدها فى اهل وناس واصدقاء لكنها فى عشق لدائى دواء.. والاْن ساْنتظرك اما اتيت وكانت حياه واما رحلت بغير حياه..فهل اْتيت يا سؤل النداء................................................؟
5/2005