أنـا مُُُـتّ .. ليــه ..... بقلم ناجى عبد المنعم

أربع نقط
داخلين فى تشكيل منحنى
للضلمة فى عيون لاغتراب
والموت – أكيد -
خـيـّــم على كتاف السّــحر
ميّــت جديد
ميّــت أنا
نازل هنا
واللحد غارق فى العفن
هل مــتّ حيسوم للغنا ؟!
والشوك غرز
فى القلب تعريشة وسكن ؟!
أو متّ واحد من ولاد الكلب –
داير فى الشوارع
حافى من قلبى الجنين
والعقل وخيوط الكفن ؟!

أنا مــتّ ليه ؟!
أو كنت عايش فى الحياه أصلا لايه ؟!
خمسين سنة وانا بين بينين
( أرحام بتدفع فى العيال –
والأرض تبلع فى الجتت ) !!!
وانا لسه واقف ع الرصيف
مربوط غمامة من العلم
– علم البلاد –
فوق العينين
والجسم نابت فى الوهن
لا فرحت يوم
فرحة بلابل ع الشجر
ولا كنت عاشق
عاش فى أحضان السهر

ياقلب .. يـــــــاه
لسّــاك بتقدر تدفع الدم العنيد
جوّه الشرايين والوريد
وتسيل دموعك ع الورق حب وحياه
عشمان فى مين ؟!
أو ليه وفين ؟!
أصلك عبيط
غرقان فى حلمك من زمان
لاقدرت تطلع بالأمل
ولا عمت فى البحر الغويط
غطّى البنايات بالبكا
واضغط على كتاف السحب
وابعت رزاز الميه –
لاوراق الشجر
علشان تفوق
وتغنى لحن الانتباه
بس الأكيد
أول م تبدأ فى الغنا
هايشدّها رمش الخريف
والنزع يفضح بالبكا
سر الحياة