شهيــــــد الغــــــدر ، بقلم / عبدالنبى رمضان

قال الشهيد لامه

خلصت يا اما الجيش

هروح اجيب الشهاده

قومى اخبزيلى العيش

عشان هندبح دبيحه

ونأكل الدراويش

لحمه وفته ياغاليه

ابنك هيخرج شويش

سافر الشهيد ومعاه

من اللى زيه كتير

وكان بيسبق زمانه

من الفرحه كان هيطير

فرحان بخدمه بلاده

كان ليها مخلص كبير

يحمي اراضيها

من كل ندل وحقير

وراح وجاب الشهاده

بس الورق ملقاش

نال الشهاده ورصاص

الغدر مستناش

ان امه تفرح بيه

على رجله مرجعلهاش

رجلها ف صندوق

واللبس مترين قماش

انعم عليه ربنا

ف الجنه هو اللى عاش

لبست يا ناس البلد

ف يومها توب الحداد

حتى النجوم انطفت

على فراق الولاد

والنيل دموعه بتنزف

على ولاده الشداد

كل ولادك فداكى

ومتلبسيش السواد

وانتى يابلدى يا غاليه

يحميكى رب العباد