وهم وسراب ، بقلم / ايمان صابر

حبك سراب كان وهم خايب

عشت فيا

فكرت تانى فى لحظة فيا

قولى الحقيقة تبقى اية

مع احتضار الروح

فى صمتك لاابدا

كنت عايشة خيال

وفية بحتضر

كل يوم بموت شوية

صبر صبر ودوقته مر

وياة عذبات السنين

اى صبر انا عشت فية

كنت عايشة الوهم بيك

كنت سجنة نفسى فيك

كان سراب وهم كله وكان عذاب

قلبى داب والعذاب انا شفته فيك

مش بلوم نفسى عليك

بس بسال مائة سوال

ياعنى اية هو الفرار

والقرار بالانتصار

مش هعيش العمر بيك

كل يوم بستنى موتى

ويا نبراتى وسكوتى

والدموع بتشوفها

كل ليلة بحر بغرق فيه

واعوم لم نفسى تحب تحيا

بس بحيا هى لحظة

وارجع اهرب من سكاتى جوه موتى

هو دة الموت بالحياة

سجنة نفسى جوة بدنى

عايشة موتى جوة صمتى

=========

ما البكاء مكسور ضلوعى

نفسى اصرخ مرة واحدة

والقى صوت المر يعلى

غصب عنى وغصب عنه

اصل صبرى لابد ينفذ

هو فى صبر يدوم

فى انكسارى كل يوم

وانهزامى بالهموم

نفسى بس استقوى مرة

بعلو صوتى اجى اقولك

ان حبك كان سراب

كله كان وهم وعذاب