ماليش فى الورد الشاعر // ياسرعيد
ماليش فى الورد
نزلت بستان الورود
ملاقيتش فيه ورده
أتارينى فى الخريف
وشوفت بعيد ورده
طالعه ما بين الشوك
و لوحدها شارده
لاقيتنى مشدود لها
ما انا يا ناس عطشان
واللى عطشه شديد
حتى لو شرب خمره
ومافيش معاه مايه
هايبقى شربه مباح
ودي ورده فى البستان
وطالعه زرع شيطانى
تغوي العيون بجمالها
حقيقه كات عجبانى
لاقيتها وأنا سواح
فى سجن أصله براح
ملعون أبوكى ياحيره
بين الأمل واليأس
عصفورى بين ايديا
إستحمل عذابى كتير
عطشته م الحنيه
منعته انه يطير
لسه باقى عليا
وم الهوى بيغير
حبسته جوه عشى
قال كفايا عليا
أكون معاك محبوس
ولا أتسجن فى براح
وخاديتنى تانى الورده
العين خلاص عشقوها
وعرفت إن الورده
غيرى كتير شموها
الورده دى أصلها
لو كتير لمسوها
بيروح أوام عطرها
وأخرتها يرموها
أصل الأوان فى الأصل
ماكانش أوانها
واللى يغره الشكل
يتوه فى احضانها
عديت ياناس ع الشوك
عشان اعديلها
ماحستش كتر الشوك
جمالها كان ساحر
وعطرها فواح
واخدنى ع الاخر
ولما روحتلها
لاقيتها دبلانه
وراح ياناس عطرها
ووحيده غرقانه
فى مايه متلوثه
م اللى لمسوها
لوثتى ليه بستانك
أزمتى البشر منك
لو الجناينى صانك
كان فاح العطر منك
أصل الهوى قادر
طوحها ع الجنبين
أتاريه لعيب وفاجر
خلاها تغوى العين
رجعت وسط الشوك
آلمنى كتر الوجع
ياريت ماعديتلها
ولا غرْ عيني الدلع
ماعرفش كان دا عطش
ولا غلبنى الطمع
مسكين ماليش فى الورد
ماعرفش أنواعه
رجعت تانى لطيرى
طيبت أوجاعه
ومركبه فى بحرى
صلحتله شراعه
سقيته كاس هجرى
صان قلبى ولا باعه
أتارى ف عشى ورده
محتاجه أرويها
راويت لغيرى ورده
وتملى ناسيها
أسف ياوردى بجد
خادنى الهوى بخداعه
مسكين ماليش فى الورد
ماعرفش أنواعه
ماليش فى الورد
ياسرعيد
ليست هناك تعليقات